القاب و کنیه‌های امام محمد باقر (ع)
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۵۲۶۸۸
امام محمد باقر علیه السلام در زمان حیات خود شاگردان فروانی تربیت کرد و توجه بسیار زیادی به علم داشت به همین دلیل او را با لقب باقر العلوم که به معنای شکافنده علوم است یاد می‌کردند.
خبرگزاری میزان - امام محمد باقر العلوم علیه السلام در سال ۵۷ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد، پدرشان امام علی ابن حسین بود و مادرشان یکی از دختران امام حسن بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در زمان امام محمد باقر علیه السلام فضای سیاسی مدینه درگیر جنگ بین زبیران و امویان بود و به همین فشار به روی امام کمتر شده بود و امام فضای کاری بیشتری داشت. یکی از کار‌های مهمی که در این دوران انجام گرفت، نقل حدیث‌های صحیح از پیامبر بود.
امام محمد (ع) از نظر عددی شاگران زیادی نداشت، ولی همان تعداد کم در شهر مدینه تراکم زیادی ایجاد کرده بود. امام در کلاس‌های درس خود به تدریس نظام‌مند و عمومی فقه شیعه می‌پرداخت.
القاب امام محمد باقر(ع)الامین: امانت دار اسرار الهی.
باقر: به معنای شکافنده.
باقرالعلم: به معنی شکافنده علوم.
الشاکر: به معنی شکرکننده.
الشاکرالله: شکرکننده خداوند.
الشبیه: به معنی انیکه به پیامبراکرم (ص) شباه داشته است.
محمد بن علی الاول: لقب امام جواد نیز محمد بن علی بوده است و برای اینکه اشتباه نشود به امام محمد باقر محمد بن علی الاول گفته می‌شود.
الهادی: به معنی هدایت کننده جامعه.
الباقری: به این معنی که این صفت را داراست که شکافنده علوم است.
الباقران: لقب امام پنجم و ششم.
الصادقان: لقب امام پنجم و ششم.
الصادقین: لقب امام پنجم و ششم.
الصادقون: لقب امام پنجم و ششم.
السیدان: لقب امام پنجم و ششم.
احدهما: لقب امام پنجم و ششم.
همسران و فرزندانبرای تعداد همسران و فرزندان امام روایت‌های مختلفی وجود دارد.
امام ۴ همسر و ۷ فرزند داشت.
یکی از همسران امام به خوارج تمایل داشت و از امیرالمومنین بیزاری می‌جست. در روایتی آماده است که امام یک شب تا صبح با او بحث عقیدتی کرد تا بلکه از عقاید باطل خود دست بردارد و به محبین حضرت علی تبدیل شود، ولی از این عمل نتیجه‌ای حاصل نشد و امام صبح آنروز ناچار به طلاق او شد.
شهادت
امام در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ بر اثر زهر به شهادت رسید. درباره علت شهادت امام روایات مختلفی آمده است، در یکی از این روایات که معروف‌تر بود آمده است که زید بن حسن که از فرزندان امام حسن مجتبی بود بر اثر ارثیه‌ای با امام به مشکل بر می‌خورد، امام با او توافق می‌کند که این مشکل را پیش قاضی ببرند و قاضی مشکل را حل کند. آن‌ها به پیش قاضی می‌روند و قاضی رأی را به امام باقر می‌دهند. زید که از این رأی ناخشنود بوه، پیش خلیفه رفته و از او درخواست کمک می‌کند. خلیفه به فرماندار مدینه دستور می‌دهد که اسناد را از امام بگیرند و به زید بدهند. امام که از این نقشه باخبر بوده اسنادی تقلبی به فرماندار می‌دهد، فرماندار متوجه این موضوع نمی‌شود، ولی به محض اینکه زید اسناد رو می‌بیند متوجه تقلبی بون آن می‌شود.
خلیفه زین اسبی را به زید می‌دهد که اغشته به زهر بوده است. زید این زین را به روی اسب امام می‌گذارد و امام را به شهادت می‌رساند.
انتهای پیام/
برچسب ها: القاب امامان امام محمد باقر
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: امام محمد باقر امام محمد باقر ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۵۲۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موزه آستان قدس رضوی نفائسی مرتبط با امام صادق(ع) در خود دارد /به جامانده از صادق آل محمد(ع)
حدیثی بر کاشی زرین فام
یک کاشی هشت پر است. کاشی که از چند صد سال پیش یک قطعه از تزئینات بقعه مبارکه حضرت رضا(ع) بوده است. دور تا دور آن نیز مانند بسیاری از کاشی‌های زرین‌فام روضه منوره، آیات قرآن و احادیث و روایاتی از ائمه اطهار(ع) کتابت شده است. احادیثی که از مستندترین مجموعه حدیث‌های شیعی است و هنرمندان بزرگ ایرانی در قرن هفتم و هشتم قمری آن‌ها را بر کاشی‌های زرین‌فام نشانده تا به زیبایی هرچه تمام‌تر برای تزیین دیوارهای اطراف مضجع شریف امام رضا(علیه السلام) به کاربرند. روی این نمونه کاشی نیز احادیثی از «امام جعفر صادق (ع)» نقش بسته بسته که مضمون آن‌ها اهمیت زهد و ایمان از نگاه امام است:
"قال الصادق علیهالسلم جعل [الخیر کلـ]ـه فی بیت و جعل مفتـ[ـاحه الزهد فی] الدنیا و جعل الشر کله فی بیت [و جعل مفتاحه حب الدنیا عنه علیه السلم حَرَامٌ عَلَی قُلُوبِکُمْ أَنْ[تَعْرِفَ] حَلَاوَةَ الْإِیمَانِ حَتَّی تَزْهَدَ فِی الدُّنْیَا عنه علیهالسلم حَسْبُ الْمُؤْمِنِ مِنَ اللَّهِ نُصْرَةً أَنْ یَرَی عَدُوَّهُ یَعْمَلُ بِمَعَاصِی اللَّهِ"
برای تزیین این کاشی که قسمت کمی از آن هم ازبین رفته، به غیر از لعاب زرین‌فام، از لعاب لاجوردی استفاده شده است. این کاشی هشت‌پر در اندازه ۱۸×۱۸ سانتیچندرسانه شده است.
قرآن وقفی شاه عباس
دو شی دیگری که در موزه آستان قدس رضوی وجود دارند، نسخه‌هایی از قرآن کریم است که کتابت آن به امام جعفر صادق(ع) نسبت داده شده است.
اولین نسخه‌ای که در گنجینه قرآن و نفائس موزه آستان قدس رضوی نگه‌داری می‌شود، توسط شاه عباس صفوی در سال ۱0۰۸ وقف بارگاه منور رضوی شده است. این مصحف کامل از جمله مواردی است که وقف‌نامه آن را شیخ بهایی بر روی کاغذ کتابت کرده است.
سید محمدرضا فاضل‌هاشمی، کارشناس نسخ خطی و قرآن کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی اطلاع بیشتری درباره این نسخه اطلاعات بیشتری به ما می‌دهد: «بخشی از این قرآن، به خط ابراهیم سلطان، برادر بایسنقرمیرزا و پسر شاهرخ تیموری است. این شاهزاده تیموری از هنرمندان مطرح و خوشنویسان طراز اول عهد خود به‌ویژه در خط ثلث و محقق محسوب می‌شود.»
به گفته فاضل هاشمی قدمت جلد این مصحف، به قرن ۹ قمری بازمی‌گردد؛ «این جلد که جز شاهکارهای نفایس آستان قدس رضوی به شمار می‌آید، در زمان ابراهیم سلطان بن شاهرخ تیموری در سال ۸۳۱ قمری ساخته شده است.»
او در ادامه درباره مشخصات ظاهری و تزئینات این اثر اضافه می‌کند: «این مصحف در قطع وزیری و در اوراقی به اندازه ۲۰.۵ در ۳۰.۵ سانتی‌متر کتابت شده است. یک ترنج کنگره‌ای مذهّب و مرصّع مزیّن به گل‌های اسلیمی و زمینۀ لاجورد در پشت صفحه اول این مصحف قرار دارد. صفحه اول و دوم آن هم دارای سه لوح مذهّب و مرصّع با نقوش و گل و برگ اسلیمی است. گل‌های ختایی هشت پر زرّین، فواصل آیات را مشخص کرده و سرسوره‌ها در کتیبه مستطیلی پیوسته به یک نشان بادامی مذهّب مرصّع نوشته شده و کتیبه به صورت قلمدانی است.»
قرآن وقفی شاه طهماسب
این کارشناس نسخ خطی و قرآن کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی درباره دومین نسخه منسوب به امام جعفر صادق(ع) می‌گوید: «این قرآن به خط کوفی بر پوست آهو کتابت شده و از شاهکارهای هنر اسلامی است. این نسخه که توسط شاه طهماسب صفوی وقف شده، شامل جزء ۹ تا ۱۱ قرآن است.»
«مُهر واقف مربوط به پیش از سال ۹۷۲ قمری در پشت صفحه اول حک شده است.» فاضل هاشمی با بیان این نکته، اضافه می‌کند: «این اثر که در قطع بیاضی و بر اوراقی به اندازه ۱۶ در ۲۳ سانتی‌متر کتابت شده است. در این مصحف که ۵۸ ورق از آن به جا مانده، سرسوره‌ها به خط کوفی زرّین و تحریر مشکی نوشته شده است. دو صفحه نخست آن دارای ترنج ستاره‌ای شکل مذهّب و مرصّع و تمام صفحاتش دارای جداول زر و الوان است. فواصل آیات نیز با نقاط شنگرف و زنگار مشخص شده است.»
لازم به ذکر است مانند سایر نسخ منسوب به ائمه اطهار که در موزه آستان قدس رضوی وجود دارند، کتابت دو مصحف نام برده شده نیز تنها به امام صادق(ع) نسبت داده شده است و هنوز قطعیتی در این باره وجود ندارد.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان